استعلام ثبت شرکت

نخستین ایرادی که به روند ثبت شرکت ها می توان گرفت این است که طبق قانون افراد می توانند ، با هزینه ی بسیار کمی یک شرکت ثبت کنند. همین موضوع هم باعث شده تا اشخاص تبهکار با راه اندازی یک یا چند شرکت ، کلاهبرداری هایشان را به راحتی انجام دهند و پس از دریافت وجوهی متواری شوند. از این رو باید به قوانین و ساختار نحوه تاسیس شرکت های به اصطلاح کاغذی که امروزه به صورت قارچ گونه درجامعه در حال رشد هستند ، توجه کرد. در این زمینه اقدامات متعددی از سوی سازمان ثبت به عمل آمده است ، تا از فریب خوردن مردم به توسط این شرکت ها جلوگیری شود ، در بدو امر خود مردم با پیشگیری می توانند بخش بزرگی از ضعف های نظارتی را پوشش دهند ؛ و با وارد کردن اطلاعات اولیه مانند شماره ثبت و شناسه ی ملی در سامانه های زیر از وجود آن ها به شکل قانونی مطلع شوند.

برای تشریح استعلام و چگونگی شماره ثبت شرکت ها لازم است ابتدا به طور خلاصه معنا و مفهوم شناسه ی ملی یک شرکت را بیان نماییم. در مورد شناسه ملی شرکت ها باید گفت که این شناسه که از یازده رقم تشکیل شده ؛ و پارامتری ست برای شناسایی هویت شرکت ؛ و می توان آن را با یک شخص حقیقی مقایسه نمود. سایر شناسه های یک شرکت در ادامه با شخص حقیقی مقایسه می گردد ؛ در واقع شناسه ملی برای اشخاص حقوقی همانند کد ملی برای اشخاص حقیقی می باشد ، شناسه ی ملی هر شرکت مخصوص به خود آن شرکت است و از زمان ثبت شرکت تا انحلال شرکت و حتا بعد از آن نیز ثابت و بدون تغییر است ، با استفاده از شناسه ملی می توان اطلاعات کلی ای از شرکت ثبت شده به دست آورد. باید گفت شناسه ملی مهم ترین مورد در شناسایی و استعلام وجود یا عدم وجود یک شرکت می باشد. یک شرکت می تواند از نوع شرکت با مسئولیت محدود ، سهامی خاص ، تعاونی ، تضامنی ، مختلط ، مختلط سهامی ، مختلط غیرسهامی و یا موسسه غیرتجاری باشد ، که همگی شناسه ی ملی منفک از هم دارند. سامانه ای با نام شناسه ی ملی اشخاص حقوقی کشور به این منظور راه اندازی شده ، که در ذیل آدرس آن آورده شده است:

http://www.ilenc.ir/

همه ی شرکت ها ، موسسات ثبت شده و به طور کلی کلیه ی اشخاص حقوقی کشور می بایست در این سامانه وجود داشته باشند ؛ این سامانه مرکزی معتبر برای استعلام معتبر بودن و یا عدم اعتبار اشخاص حقوقی می باشد. که اطلاعات زیر را در اختیار ما قرار می دهد:

استعلام شناسه ی ملی

ثبت کننده شخصیت حقوقی

تاریخ تاسیس

واحد ثبتی

شناسه ملی

تاریخ ثبت شرکت

نام شخصیت حقوقی

نوع شخصیت حقوقی

شماره ثبت شرکت

کدپستی

محل اقامت قانونی

در حال حاضر تنها ترین منبع قابل استناد برای همه اشخاص ، ارگانها ، سازمانهای دولتی و خصوصی سامانه استعلام اشخاص حقوقی کشور می باشد و تنها شرکت هایی معتبر می باشند که نام آنها در این سامانه موجود باشد.

انواع مختلف شرکت ها ، شماره ثبتی دارند که یکی از موارد اصلی جهت استعلام شرکت می باشد. شماره ثبت برای یک شرکت شبیه به شماره شناسنامه برای یک فرد است. استعلام کلی شرکت را می توان از طریق سامانه ی اداره ی ثبت شرکت ها که در ذیل آمده انجام داد:

www.irsherkat.ssaa.ir

نام شرکت ، شناسه ملی شرکت و شماره ثبت شرکت سه رکن اصلی جهت استعلام شرکت توسط سامانه فوق الذکر می باشد. همین طور جهت ثبت تغییرات شرکت یا ثبت اینترنتی نیز می توان از این سامانه که زیر شاخه ی سازمان ثبت اسناد کشور می باشد ، استفاده کرد.

و اگر فراتر از استعلام شرکت اطلاعات بیش تری در خصوص نام اعضای هئیت مدیره و میزان سرمایه ی یک شرکت می خواهید ، داخل سامانه ی روزنامه رسمی کشور به آدرس ذیل شوید:

http://www.rrk.ir

با وارد کردن نام شرکت ، یا شماره ثبت شرکت ، در قسمت آگهی های قانونی ؛ روزنامه رسمی شرکت قابل مشاهده می شود. در صفحه آگهی های قانونی می توان یکی از فیلدهای خالی مانند نام شخصیت حقوقی و یا شماره ثبت شرکت و یا شناسه ملی شرکت را درج نمود تا روزنامه های تاسیس و تغییرات شرکت مورد نظر را مشاهده نمایید. در روزنامه تاسیس علاوه بر ده مورد اطلاعاتی که در بالا اشاره شده می توان اطلاعات بیشتری نظیر موضوع فعالیت ، اشخاص شرکت ، سرمایه شرکت و سایر اطلاعات موجود در آگهی تاسیس را مشاهده نمود. چنان چه در این سایت اطلاعاتی از شرکت مورد نظر یافت نشد ، نشان دهنده ی این است که آن شرکت به طور قانونی به ثبت نرسیده است.

امور مالیاتی پس از ثبت شرکت

مالیات

تعیین قانونی ِ دقیقی ست از حجم املاک و دارایی فرد ؛ مقدار مالیات وضع شده بر دارایی ، عوارضی ست برای استفاده در جاده ها ، ساخت مدارس ، برفروبی معابر ، خدمات شهری و صدها مورد دیگر. مالیات سهمی ست که به موجب اصل تعاون ملی ، مطابق مقررات ؛ هر یک از افراد کشور وظیفه دارد جهت تامین هزینه های عمومی و حفظ منافع اقتصادی یا اجتماعی کشور ، به مقام رسیدگی به امور مالیاتی (که در هر کشوری متفاوت است) بدهد. به عبارت بهتر مالیات به مثابه یک نوع هزینه ی اجتماعی ست که آحاد یک ملت در راستای بهره وری از امکانات و منابع یک کشور موظفند پرداخت نمایند ، تا توانایی‌های جایگزینی ِ این امکانات و منابع فراهم شود. مالیات درواقع انتقال بخشی از درآمدهای جامعه به دولت و یا بخشی از سود فعالیت‌های اقتصادی ست که نصیب دولت می‌گردد ، زیرا ابزار و امکانات دسترسی به درآمد و سودها را دولت فراهم ساخته ‌است.

 

مطابق قانون ، افراد و شرکت ها موظف به پرداخت مالیات تعیین شده هستند ، در غیر این صورت از تسهیلات ، مزایا و معافیت های قانونی که برای آن ها در نظر گرفته شده محروم خواهند شد و ضمناَ مشمول جرایم مالیاتی خواهند شد. همه ی شرکت ها و موسسات تجاری و انتفاعی که در اداره ثبت شرکت ها به ثبت رسیده و شماره ثبت دارند مشمول ِ مالیات بر درآمد هستند. لذا پس از ثبت شرکت و موسسه ، شرکت ها می بایست بلافاصله نسبت به تعیین حوزه ی مالیاتی اقدام نمایند و گرنه مسئول جرائم قانونی خواهند شد.

صاحبان مشاغل موظف‌اند اسناد دفاتر لازمه را که با رعایت اصول و ضوابط مربوط به تنظیم دفاتر تجاری برای تشخیص درآمد مشمول مالیات ، نگهداری و اظهارنامه مالیاتی خود را بر اساس آن‌ها تنظیم کنند. آیین‌نامه ی اجرایی مربوط به نوع دفاتر ، اسناد و مدارک و روش‌های نگهداری آن‌ها اعم از ماشینی ، دستی و نمونه ی اظهارنامه مالیاتی و. . . را مقررات مشخص کرده است. شماره یا کد اقتصادی در هنگامه ی ارائه ی این مدارک و اظهارنامه ی مالیاتی دریافت می گردد.

پایان هر سال مالی برابر است با پلمپ کردن دفاتر و آغاز عملیات مالی سال بعد تا دفاتر را در پایان هر ماه به اداره ی امور اقتصاد و دارایی مورد نظر ارسال دارند ؛ اگر دفاتر پلمپ شده نانویس مانده باشد و یا از دسترس مودی خارج شده باشند ، و بخواهیم برای سال آینده مورد استفاده قرار دهیم می بایست ظرف مدت سی روز از زمان سال مالی جدید با ذکر جزئیات به حوزه ی مالیاتی اطلاع دهیم پس بعد از ثبت شرکت و اواخر دوره مالی سال قبل دفاتر مالی شرکت باید پلمپ شوند. موسسات و شرکت های جدیدالتاسیس برای سال اول تا سی روز بعد از تاریخ ثبت شخص حقوقی فرصت دارند.

مالیات مستقیم و غیر مستقیم

منظور از مالیات مستقیم مالیاتی ست که به طور مستقیم از دارایی و درآمد افراد وصول می شود:

مالیات بر دارایی ، مالیات بر ارث ، مالیات بر درآمد (اجاره ی املاک و مستغلات ، حقوق ، بهره پول ، درآمد حاصل از مشاغل آزاد مانند درآمد پزشکان و وکلا و…).

به‌طورکلی دریافت مالیات برانواع درآمد ها سهل‌تراست اما اخذ مالیات از کل درآمدها بیشتر با عدالت مالیاتی همخوانی دارد. دراغلب کشورها مالیات بردرآمد شخص مهم‌ترین منبع دولت برای اخذ مالیات به حساب می‌آید. اما انتقادی هم که معمولا به آن وارد می شود در زمینه ی کاهش انگیزه‌ برای سرمایه‌گذاری و فعالیت های اقتصادی شخصی ست. مقررات مالیاتی جدا از درآمدهایی که برای دولت در پی خواهد داشت نباید به شیوه ای وضع شوند که از رشد و توسعه اقتصادی کشور جلوگیری نماید. که در این صورت عدالت اجتماعی و توزیع ثروت دچار چالش های جدی می شود.

 

مالیات‌هایى که پرداخت‌ کننده آن مشخص و معین نبوده ؛ و در یکی از قسمت های فعالیت‌هاى اقتصادى ، این ردیف مالیاتی تامین می شود ، مالیات غیر مستقیم گویند. به‌عبارت دیگر، مالیات‌هایى که به‌ طور غیرمستقیم بر کالاهاى مصرفى اشخاص وضع شده و از مصرف‌کنندگان وصول مى‌شود – مانند: مالیات فروش سیگار ، مالیات بر واردات ، مالیات بر فرآورده‌های نفتی ، حقوق گمرکی ، حق ثبت ، سود بازرگانی ، مالیات بر مصرف و فروش ، مالیات تولید الکل طبی و صنعتی ، مالیات نوشابه‌های غیر الکلی ، مالیات اتومبیل و امثالهم از جمله مهمترین مالیات‌های غیر مستقیم محسوب می شوند.

به روش اداری – تشکیلاتی اداره ی مالیات که مالیات دهنده ی مورد نظر به طور مستقیم به اداره مالیات پرداختی دارد مالیات مستقیم ، و زمانی که به توسط خرید کالاهای مشمول مالیات ، پرداختی انجام شود مالیات غیر مستقیم گویند. گروهی از نظریه پردازان اصولا اعتقاد دارند که مالیات های غیر مستقیم به علت عدم کارآمدی تشکیلات اداری ، به تشخیص درامد های واقعی منجر نمی شود ، و لاجرم به صورت نوسانی بر بازارها فشار وارد می کند.

شرکت‌های بازرگانی سعی می‌کنند که قیمت و میزان تولید خود را به نحوی تنظیم کنند که منافع آن‌ها حداکثر شود ، پس همیشه این امکان وجود دارد که شرکت‌های مذکور از طریق افزایش قیمت کالای خود قسمتی از مالیات خود را به مصرف ‌کنندگان انتقال دهند. چنانچه تقاضا برای کالای مزبور درمقابل افزایش قیمت چندان تغییر نکند ، امکان انتقال مالیات بیشتر می شود ، و بر مالیات بر ارزش افزوده ، که از جمله مفاهیم و قوانین اخیرا رایج شده در داخل کشور است ؛ و نوعی مالیات غیر مستقیم بر فروش و مصرف کالاها و خدمات است ، تاثیر می گذارد. این نوع مالیات در بیش از صد و چهل کشور جهان به مورد اجرا گذاشته شده و چند مرحله ای ست. در تمام مراحل تولید و ارائه و نهایتا مصرف ، به اندازه ی ارزش آن محصول افزوده ایجاد می شود. این گونه مالیات ها خدمات واسطه ای را از دادن مالیات معاف می کند. پس می توان تولید ناخالص ملی را حاصل جمع ارزش افزوده کلیه ی بنگاه های اقتصادی دانست. فعالان اقتصادی اعم از حقوقی ، حقیقی صرفا عامل وصول و انتقال دهنده ی این مالیات به حساب می آیند و هیچ گونه مالیاتی توسط ایشان پرداخت نمی شود. این مالیات از مهمترین درآمدهای خزانه استانداریها و شهرداریها به حساب می آید ؛ و معمولاً به حساب خزانه ی دولت مرکزی وارد و از آنجا طبق قانون بین استان‌ها و شهرها پخش می‌شود. نرخ مالیات بر ارزش افزوده نه درصد است ، که سه درصد از آن به عوارض مربوط است و شش درصد مربوط است به مالیات.

ادامه مطلب در امور مالیاتی پس از ثبت شرکت

راهنمای ثبت شرکت های سهامی خاص

شرکت های سهامی خاص

شرکت های سهامی خاص ، یکی از دو نوع شرکتی ست که بیش از انواع دیگر شرکت ها ، پاسخگوی نیازهای شرکاست. تمام سرمایه ی آن ها در موقع تاسیس منحصراَ توسط موسسین تامین گردیده و به سهام تبدیل شده ، و هریک به نسبت تعداد سهمی که دارند سود می برند. سرمایه ی شرکت های سهامی خاص نباید کمتر از صد هزارتومان باشد ، و ذکر نام خاص در عنوان شرکت قبل و یا بلافاصله بعد از اسم اصلی اجباری و الزامی ست. سهام این نوع شرکت قابل معامله در بازار بورس نمی باشد. و هیئت مدیره ی آن نمی توانند اوراق قرضه ای صادر کنند. بیش از نود درصد شرکت هایی که در ایران ثبت می شوند ، از این دو نوع می باشند ، لذا در این بخش به توضیح و تشریح شرکت های سهامی خاص و چگونگی ثبت آن می پردازیم:

 

در شرکت های سهامی خاص محدودیتی قانونی برای اعضای هیئت مدیره در نظر گرفته شده است و طبق این قانون می بایست اعضا کمتر از سه نفر نباشد. و مدیران آن بدون هیچ شرطی می بایست سهامدار آن باشند. انتخاب بازرس یا بازرسان اصلی و جایگزین در آن اجباری ست و اگر بازرس قانونی تخلفی را از مدیران شرکت مشاهده نماید باید آن را به مراجع قانونی اعلام نماید. سرمایه ، در شرکت سهامى خاص به سهام تقسیم می شود ، و مسئولیت صاحبان سهام محدود است به مبلغ اسمى سهام شان. همچنین تقسیم سود در شرکت سهامى خاص به نسبت تعداد سهام صورت می گیرد. در شرکت های سهامی خاص تشکیل مجمع عمومی مؤسسین الزامی نمی باشد. و هرگاه امری خارج از جریان عادی در شرکت پیش بیاید ، برای مثال شرکت تمایل داشته باشد مدت خود را تمدید و یا سرمایه را زیاد نماید و یا تصمیم به منحل نمودن خود بگیرد و یا اجازه صادر شدن ورق های قرضه را بدهد ، مجمع عمومی فوق العاده تشکیل می گردد. به موجب ماده هشتاد و چهارم در مجمع عمومی فوق العاده افرادی که دارای نیمی از سهام هستند حق رأی دارند پس با این اوصاف مجمع عمومی فوق العاده محق می باشد ، بر روابط بین شرکا ، منظور شده در اساسنامه ، هر نوع تغییری ایجاد کند و یا موضوع فعالیت شرکت را تغییر دهد و یا شرکت را منحل کند .

پیش از ثبت شرکت باید با آگاهی کامل ازشیوه ی تقسیم سود در آن نوع شرکت و حوزه ی اختیارات و شیوه ی همکاری با دیگر شرکا و اطلاع از بهره وری های مالی دیگر ، شرکت خود را انتخاب و تعیین کرد.

 

شروع ثبت شرکت

اساسنامه ی شرکت که باید دارای امضای کلیه موسسین و سهامداران باشد. و استعلام بانکی مبنی بر تادیه قسمت نقدی آن ، ذکر نام روزنامه کثیرالانتشار جهت درج آگهی های شرکت ، ارائه ی اظهارنامه با امضای کلیه ی سهامداران ، که طبق قانون مشخص شده است. قانون گذار همان طور که گفته شد ، تسلیم اظهارنامه به ضمیمه اسناد و مدارک فوق را به مرجع ثبت شرکت ها کافی می داند ؛ و شامل موارد ذیل است:

موضوع شرکت ، مدت شرکت ، نام شرکت ، سرمایه و تعیین مقدار نقد و غیر نقد آن به تفکیک ، مرکز اصلی شرکت ، اقامتگاه موسسین ، انتخاب اولین مدیران و بازرسان که باید طی صورتجلسه ای به امضای کلیه ی سهامداران رسیده باشد تعهدات سهام با نام و بی نام و مبلغ اسمی آن ها و…

پس مدارک مورد نیاز برای تشکیل شرکت سهامی خاص به طور معمول شامل دو نسخه صورتجلسه ی موسسین ، تکمیل دو نسخه اساسنامه ی شرکت سهامی خاص ، فتوکپی شناسنامه و کارت ملی برابر اصل هیئت مدیره ، سهامداران و بازرسان ، ارائه ی گواهی سوپیشینه ی هیئت مدیره و بازرسان ، و ارائه ی اقرارنامه هایی منطبق بر مواد قانونی صد و یازده ، و صد و بیست و شش مبنی بر عدم منع قانونی جهت عضویت در هیئت مدیره و اقرارنامه ای مربوط به بازرسان که در متن آن تصریح شده که با هیئت مدیره نسبت نسبی و سببی ندارد ؛ ارائه گواهی بانکی مبنی بر واریز تعهد پرداخت حداقل سی و پنج درصد سرمایه ی اولیه شرکت در حساب بانکی افتتاح شده…

پس از فراهم کردن کلیه ی مدارک گفته شده برای اعلام و هرگونه تقاضای ثبت تاسیس شرکت های سهامی خاص به صورت غیر حضوری و الکترونیکی به سامانه ی اداره ی ثبت شرکت ها مراجعه فرمایید:

http://sherkat.ssaa.ir

ابتدا می بایست اطلاعات اولیه ی خواسته شده در فیلد های مورد نظر را پُر کرد ، سپس با انتخاب و پیشنهاد نام به مرحله ای دیگر وارد می شود که در آن مدارک را بارگذاری می کنید. در صورت نیاز ، کارشناس حقوقی به بررسی اطلاعات وارد شده در سامانه می پردازد ، چنانچه دارای نقص بود برای شما درسامانه پیامی برای رفع نقص ارسال می گردد و باید نقص را برطرف نمایید و در صورت عدم نقص اطلاعات ، آن را تایید می کند. پس از پذیرش اینترنتی و اخذ تاییدیه ی پذیرش ، باید نسخه های اصلی صورت جلسات تنظیمی و ضمائم آن ها را از طریق باجه های پست به صورت سفارشی به آدرس ذکر شده در تاییدیه ی پذیرش ارسال نمایید و از مراجعه ی حضوری به منظور تحویل مدارک خودداری کنید.

در صورت کامل بودن مدارک ، کارشناس اداره ی ثبت شرکت ها نسبت به تهیه ی پیش نویس آگهی ثبت اقدام و پس از تایید مسئولین اداره ی ثبت شرکت ها تحویل متقاضی می شود. متقاضی حق الثبت و حق الدرج آگهی تاسیس شرکت در روزنامه را پرداخت می نماید ؛ مسئول مربوطه پس از ثبت در دفتر و تعیین شماره ی ثبت سهامداران با قید ، ثبت با سند برابر است ، امضاء اخذ می نماید و سپس آگهی مذکور به امضا رئیس اداره ی ثبت شرکت ها می رسد. یک نسخه از مدارک ضبط و در پرونده ی شرکت در بایگانی اداره ی ثبت شرکت ها نگهداری خواهد شد و یک نسخه ی دیگر از مدارک ِ اظهارنامه ، اساسنامه ، صورت جلسه ی مجمع عمومی موسسین و صورت جلسه ی هیات مدیره ؛ ممهور به مهر اداره تحویل متقاضی می گردد.

نسخه ی دوم آگهی تاسیس جهت درج در روزنامه ی کثیرالانتشار شرکت تحویل و نسخه ی اول آگهی تایپ شده را جهت درج در روزنامه ی رسمی جمهوری اسلامی ایران (پس از پرداخت حق الدرج که توسط مسئول مربوطه تعیین می شود) تسلیم می نماید. دارندگان آگهی برای ثبت آگهی در روزنامه رسمی، می بایست هزینه ی آگهی را از طریق سامانه ی ذیل به صورت اینترنتی پرداخت نمایند:

http://rrik.ir

این آخرین قدم جهت ثبت شرکت تلقی می شود. اگر بعد ها تغییری لازم بود مثلا در صورت تغییر مدیرعامل ؛ می بایست با ارسال نسخه ای از صورتجلسه هیئت مدیره مبنی بر انتخاب او ، به مرجع ثبت شرکتها اعلام ، و پس از ثبت در روزنامه رسمی آگهی گردد.

مدیران شرکت تا شش ماه از تاریخ تشکیل شرکت باید آن را به ثبت برسانند ، در غیر این صورت شرکت منحل شده تلقی می گردد. در شرکت های سهامی خاص و در صورت انحلال سهامداران با این که محق به دریافت وجوه خود و اقدام برای مطالبات خود هستند ، در مقابل افراد ثالث هم مسئولیت قانونی دارند.

لینک منبع:

راهنمای ثبت شرکت های سهامی خاص

اقدامات لازم جهت تغییر شرکت

تغییرات شرکت بعد از ثبت آن

 

هر شرکتی پس از ثبت و شروع به کار احتمالا نیاز به تغییراتی پیدا می کند ؛ منظور از تغییر ، تغییر در ترکیب هیئت مدیره ی شرکت ها ، تصمیماتی که بعد تر تصویب می شود و تمامی تغییراتی ست که یک شرکت در مجمع عمومی عادی یا فوقع العاده و یا جلسات هیئت مدیره بنا به ضرورت هایی صورت می دهد ؛ برای مثال در شرکت های مسئولیت محدود که با توجه به موقعیت و قوانین اساسنامه در این نوع  شرکت ها می توان ترتیب دیگرى براى تقسیم سود ، افزایش و کاهش آن مقرر داشت ؛ و یا در صورت تغییرات مکانی شرکت را منتقل و صورتجلسه را جهت ثبت به اداره ی ثبت شرکت ها تقدیم کرد.

 

پیش تر از این ها ، برای تغییرات گوناگون ثبتی نیاز به شناخت حوزه ی اختیارات قانونی و صلاحیت هر کدام از مجامع نسبت به هم داریم:

 

هرگونه تغییر درسرمایه ی شرکت ، مواد اساسنامه و انحلال شرکت زودتر از موعد ، طبق ماده هشتاد و سه ، از اختیارات و در صلاحیت مجمع عمومی فوق العاده می باشد.

اگر لازم باشد موضوع شرکت تغییر پیدا کند یا موضوعات ریز پیش بینی شده در اساسنامه تغییر یابد (مانند تغییر نشانی) ، در هر دو صورت دخالت مجمع عمومی فوق العاده ضروری است. مجمع عمومی فوق العاده نمی تواند به حقوق فردی ِ شناخته شده برای صاحبان سهام خدشه وارد کند ، مانند تصمیم به اخراج یکی از صاحبان سهم ، محروم کردن او از رای دادن ، خلع ید او از انتقال سهام به طور مطلق ، و محروم کردن او از اقامه دعوی علیه شرکت. مجمع عمومی فوق العاده نمی تواند تصمیماتی اتخاذ کند که در صلاحیت مجمع عمومی عادی یا نهادهای دیگر شرکت است ؛ مانند انتخاب رئیس هیئت مدیره که در صلاحیت هیئت مدیره است یا انتخاب مدیر که در صلاحیت مجمع عمومی عادی است.

 

مجمع عمومی فوق العاده نمی تواند در مورد بعضی از امور مندرج در اساسنامه تصمیم گیری کند ، از جمله ماده نود و چهار لایحه قانونی هزار و سیصد چهل و هفت: هیچ مجمع عمومی ای نمی تواند تابعیت شرکت را تغییر بدهد و یا هیچ اکثریتی نمی تواند بر تعهدات صاحبان سهام بیفزاید. مثل اینکه تصمیم بگیرد شرکت باید به تضامنی تبدیل شود در این موارد باید مقررات عام حقوق مدنی ، یعنی توافق کلیه صاحبان سهام رعایت شود.

 

اختیارت مجمع عمومی عادی

 

خط مشی شرکت و رسیدگی و اتخاذ تصمیم راجع به کلیه امور شرکت ، غیر از آنچه که در صلاحیت مجمع عمومی موسس یا فوق العاده است برعهده ی مجمع عمومی عادی ست:

مطالبات ، صورتحساب دوره عملکرد ، تصویب ترازنامه و دستور تقسیم سود بین صاحبان سهام و . . .

 

اختیارات خاص هیئت مدیره

 

قانون به طور صریح اختیارات خاصی را به هیئت مدیره داده است ، که تصمیماتش باید به صورتی جمعی اتخاذ شود ، مانند: انتصاب اشخاص و تعیین اختیارات آنان.

افزایش سرمایه شرکت در صورتی که مجمع عمومی فوق العاده به او اجازه دهد – ماده صد و شصت و دو.

هیئت مدیره می بایست پیشنهادهای آینده نگر خود در مورد بعضی از روش های مهم مربوط به حیات شرکت را به مجامع عمومی تسلیم کند.

دعوت از مجامع عمومی.

عزل و نصب رئیس و نایب رئیس هیئت مدیره – ماده صد و نوزده.

اختیارات عام در اداره ی شرکت و …

 

شرکت ثبت شده از جهات مختلف می تواند دچار تغییرات شود ، تغییرات شرکت را می توان به دسته های ذیل تقسیم نمود:

 

تغییر موضوع شرکت ، آدرس شرکت ، تغییر اساسنامه شرکت ، تغییر نام شرکا ، انحلال شرکت ، افزایش یا کاهش سرمایه ، ورود یا خروج شریک یا شرکا ، تبدیل سهام شرکت به بانام و بی نام ، تغییر دارندگان حق امضا ، نقل و انتقال سهام (که فقط مخصوص شرکت های سهامی خاص است) ، تغییر حق امضا ، تصویب تراز سود و زیان ، تغییر سمت هیئت مدیره ، انتخاب یا تمدید اعضای هیئت مدیره ، انتخاب یا تمدید بازرسین ، تعیین و تصویب بیلان مالی ، تصویب تراز سود و زیان.

 

برای این کار اولین اقدام شرکت فرضی ِ ما برای تغییرات و ثبت آن ها ، این است که نسخه ای از صورتجلسه ، متناسب با موضوع تغییرات به ضمیمه ی ضمائم آن را به مرجع ثبت شرکت ها جهت تشریفات قانونی ارسال کند. اداره ی کل شرکتها در صورت رعایت کردن ساختار قانونی آن و مقایسه ی آن با پرونده ی اصلی ، صحت صورتجلسه را بررسی ، و آگهی تغییرات ثبتی را صادر نموده و در روزنامه رسمی و محلی اطلاع رسانی می  کند. از طرفی شرکت هایی که مجوز ثبت دارند ، برای تغییرات شرکت خود باید از نهادهای مختلف مجوز گرفته و آن را به همراه سایر مدارک مانند تقاضانامه ی آن که با سربرگ “قوه قضائیه” و در ذیل آن “سازمان ثبت اسناد واملاک کشور” و در سر تیتر سوم “اداره کل ثبت شرکتها وموسسات غیر تجاری” عنوان بندی شده ، به اداره ثبت شرکت ها تقدیم نمایند. پس از مراجعه به پرتال اداره ثبت شرکت ها ، در بخش صورتجلسه ی تغییرات می بایست اداره کل استان و واحد ثبتی که در آن شرکت ثبت شده ؛ شماره ثبت ، و در ردیف پایین شناسه ملی و نوع شرکت خود را انتخاب کنید. بخش بعدی مربوط است به اطلاعات و ، نوع صورتجلسه (به معنای اینکه تصمیمات گرفته شده در چه مجمعی گرفته شده) ، تاریخ جلسه ، نام امضاکننده ی دفتر ، وضعیت توکیل امضا کننده ، و در صفحه ای مجزا با سربرگ تصمیمات جلسه ، یکی از عناوین را بر اساس جلسه ی مذکور انتخاب ، و پس از آن با توجه به فیلدهایی که پر کردید گزینه ها و اطلاعات مرتبط با آن ها به صورت خودکار ظاهر می شود. بعد از اتمام تمامی مراحل به شماره همراه متقاضی اس ام اس-ی  با هزینه ی پنجاه تومان ارسال می شود که محتوی شماره پیگیری نوزده رقمی و اطمینان خاطر از پذیرش موقت صورتجلسه است.

بانک اطلاعات ثبتی 

انواع مجامع

اگر بخواهیم یک تبیین ساده و مختصر از مجمع داشته باشیم می توان گفت: به هر گونه جلسه ای که سهامداران و روئسای یک شرکت به هدف مشخص کردن یکی از ارکان شرکت یا وضعیت شرکت  و تصمیم گیری در مورد فعالیت های آن برگزار می کنند ، و به عبارت بهتر به جلسه ی صاحبان شرکت یا صاحبان سهام شرکت به منظور رسیدن به اقدامات و تصمیماتی که معمولا منجر به ایجاد منافعی برای آنها و شرکت می شود مجمع گفته می شود.

 

در ابتدا برای آگاهی بیشتر به انواع گوناگون مجامع ، به خلاصه ی کوتاهی از انواع شرکت می پردازیم:

شرکت سهامی عام: شرکتی است که حداقل پنجاه و یک درصد سهام آنان از طریق بورس به عموم مردم واگذار شده باشد.

شرکت سهامی خاص: کلیه ی سهام شرکت در ابتدا در ید اعضای هیئت مدیره که نام آن ها در اساسنامه شرکت درج شده است بوده و اشخاص غیر فقط با تنظیم صورتجلسه ی ورود می توانند بخشی از سهام را تصاحب کنند.

شرکت با مسئولیت محدود: شرکتی ست که بین دو یا چند نفر برای امور تجارتی تشکیل شده و هر یک از شرکا ، بدون این که سرمایه به سهام تقسیم شده باشد ، فقط تا میزان سرمایه ی خود در شرکت ، مسئول قروض و تعهدات شرکت هستند. در اسم شرکت باید عبارت ، با مسئولیت محدود ، قید شود. اسم شرکت نباید متضمن اسم هیچ یک از شرکا باشد ، در غیر این صورت شریکی که نام او در اسم شرکت قید شده ، در مقابل اشخاص ثالث حکم شریک ضامن در شرکت تضامنی را خواهد داشت. شرکت های با مسئولیت محدود ، از قید و بندهای گوناگون تا اندازه ای آزاد هستند. اغلب از افرادی اند که با یکدیگر دوست و یا همکارند و در حقیقت شرکتی فامیلی اند ، در ممالک خارج هم ، گر چه گاهی اتفاق می افتد که شرکت با مسئولیت محدود دارای شرکای زیادی باشد ولی اکثرا شرکا محدود و انگشت شمارند.

شرکت  تضامنی : شرکتی ست که تحت اسم مخصوص برای امور تجارتی بین دو یا چند نفر با مسئولیت تضامنی تشکیل می شود.اگر دارایی شرکت برای پرداخت تمام قروض کافی نباشد ، هر یک از شرکا مسئول پرداخت تمام قروض شرکت است.

شرکت مختلط: تحت اسم مخصوصی بین یک عده شرکای سهامی و یک یا چند نفر شریک ضامن ، کسی که سرمایه ی او به صورت سهام درنیامده تشکیل می شود – و یا صورت دیگر شرکت مختلط ؛ که در آن یک یا چند شریک که مسئولیت آن ها محدود است ، در شرکت واحدی دارای سهم می شوند ؛ بیشتر در مواردی که تاجری احتیاج به پول دارد و نمی خواهد قرض کند چند شریک در شرکت خود وارد می کند و تعهد آن ها را به میزان سرمایه محدود می سازد و خود ، تعهدات شرکت را ضمانت می نماید.

شرکت نسبی : شرکتی ست که برای امور تجارتی در تحت اسم مخصوص بین دو نفر یا بیشتر تشکیل و مسئولیت هر یک از شرکا به نسبت سرمایه ای است که در شرکت گذاشته است. هر یک از شرکا به نسبت سرمایه ای که در شرکت داشته ، مسئول بازپرداخت قروض شرکت است. تا زمانی که شرکت نسبی منحل نشده ، مطالبه ی قروض آن باید از خود شرکت به عمل آید ؛ فقط پس از انحلال ، طلبکاران می توانند با رعایت ماده ی فوق به فرد فرد شرکا مراجعه کنند.

شرکت تعاونی تولید و مصرف: شرکتی ست که بین عده ای از بازرگانان تشکیل می شود و شرکا مشاغل خود را برای تولید و فروش اشیا یا اجناس به کار می برند.

 

حدود و وظایف مجامع شرکت هایی که در بالا آمده با هم متفاوت است ، و اولین جلسه ی شکل گرفته در هر شرکتی به تصویب اساسنامه می گذرد:

 

مجمع عمومی موسس

 

اولین اجتماع صاحبان سهام در شرکت های سهامی برای تصویب اساسنامه و تعیین مدیران و بازرسان مجمع عمومی موسس نام دارد. این مجمع پیش از ساخت و تشکیل شرکت سهامی و در تمام مدت شرکت فقط یک بار تشکیل می شود و مرکب از کلیه موسسین و پذیره نویسان می باشد. حضور حداقل عده ای از پذیره نویسان که نصف سرمایه شرکت را تعهد نموده باشند در این مجمع ضروری است. اگر دعوت اولیه به اکثریت نرسید مجامع عمومی جدید تا دو نوبت بعد از آن توسط موسسین دعوت می شوند ، مشروط به این که لااقل بیست روز قبل ، آگهی دعوت و آورده شدن آن در دستور جلسه منتشر گردد.  پس از آن مجمع جدید با دارندگان حداقل یک سوم سرمایه معتبر می باشد و تصمیمات می بایست با اکثریت دو سوم آراء حاضرین اتخاذ شود. ودر نهایت اگر در مجمع عمومی یک سوم اکثریت مذکور حاصل نشد ، موسسین عدم تشکیل شرکت را اعلام می دارند.

با در نظر داشت اینکه تشکیل مجمع عمومی موسس در شرکت سهامی خاص به استناد ماده هشتاد و دو ِ لایحه ی اصلاحی ِ قانون تجارت الزامی نمی باشد لذا اولین مجمع تشکیل شده از لحاظ عرفی-ثبتی مجمع عمومی موسس به حساب می آید. پس اگر تصمیمات مجمع عمومی موسس برابر با قوانین و مقررات صورت پذیرفت ، به لحاظ مقررات ثبتی می بایستی منجر به آگهی تاسیس شرکت گردد.

 

جلسات مجامع عمومی بوسیله دو ناظر از میان سهامداران ،  یک منشی و یک رئیس اداره می شود. صورتجلسه تهیه شده ی مجامع عمومی به توسط منشی به امضاء هیات رئیسه می رسد. دعوت کنندگان مجامع عمومی به ترتیب عبارتند از: مدیران شرکت و بازرسان و اگر آنان هم به وظیفه خود عمل نکردند ، سهامدارانی که حداقل یک پنجم سرمایه شرکت را صاحب باشند ، می توانند این کار را انجام دهند و اگر هیچکدام از افراد فوق نباشند هر صاحب سهم و ذینفعی می تواند از طریق ثبت شرکتها اقدام نماید.

برای تمام مجامع عمومی آگهی دعوت در روزنامه کثیرالانتشار لازم است. البته اگر در مجمعی کلیه صاحبان سهام حضور داشته باشند نیازی به انتشار آگهی در جراید نیست.

 

حدود وظایف این مجامع با هم متفاوت است ، از جمله ، مجمع عمومی موسس: تعیین اولین مدیران و بازرسان ، تصویب اساسنامه ، و کلیه امور مربوط به تاسیس شرکت ، مجمع عمومی فوق العاده اموری مانند: انحلال شرکت و هر نوع تغییر در اساسنامه و مجمع عمومی عادی امور معمول و متداول شرکت.

حد نصاب تشکیل مجمع عمومی بدین گونه است : در نوبت اول بیش تر از پنجاه درصد سهامداران شرکت باید در جلسه حضور داشته باشند ، در صورتی که در نوبت اول این میزان حاصل نشد ، در نوبت بعدی مجمع عمومی فوق العاده و موسس با یک سوم سهامداران شرکت قابلیت رسمیت یافتن دارد و مجمع عمومی عادی با هر تعداد سهام که مالکین آنها در جلسه حضور دارند.

برای حد نصاب اخذ رای ، در مجمع فوق العاده و موسس با دو سوم سهام حاضر در جلسه ، در مجمع عادی نصف سهام حاضر در جلسه اعم از نوبت اول یا نوبت سوم بوده باشند.

برخی از تصمیمات انواع مجامع عمومی و هیات مدیره شرکت های سهامی با توجه به صراحت قوانین تجاری در مراجع ثبت شرکت ها منعکس و اقدام ثبتی دارند و برخی دیگر از تصمیمات نیازی به اقدام موثر در مراجع ثبت شرکت ها ندارد.

موارد آگهی ثبت شرکت ها و سرفصل عناوین و تصمیمات مجامع عمومی و هیات مدیره یکی از ابهاماتی ست که به علت گستردگی موضوعات و تکالیف حوزه ثبت شرکت ها و عدم تصریح ، نیاز به مشخص نمودن و طبقه بندی جهت دسترسی آسان به آن دارد.

 

مجمع عمومی عادی

 

اجتماع سالیانه صاحبان سهام برای تصویب حساب ها و تراز نامه و تخصیص سود و زیان ، تعیین مدیران و بازرسان ،مجمع عمومی عادی نام دارد. مجمع عمومی عادی سالیانه برای رسیدگی به صورت های مالی شرکت ، رسیدگی به گزارش مدیران و بازرسان شرکت و همچنین تصویب میزان سود نقدی ِ تقسیمی بین سهامداران تشکیل می شود. این مجمع با حضور حداقل بیش از نیمی از سهامداران شرکت رسمیت می یابد. هر صاحب سهمی ، چه سهم وی با نام یا بی نام باشد می تواند در مجمع عمومی  شرکت کند. این مجمع می تواند نسبت به کلیه امور شرکت به جز آن چه که در صلاحیت مجمع عمومی موسس و فوق العاده است – مثل موارد مواد هشتاد و سه – تصمیم بگیرد. ماده هشتاد و شش ، گاهی در اواسط سال مالی برای اتخاذ تصمیم درباره اموری که در صلاحیت مجمع عمومی عادی است – مواردی از قبیل فوت ، استعفا یا سلب شرایط مدیر یا بازرس ، موارد موضوع ماده صد و دوازده – دعوت مجمع عمومی عادی بطور فوق العاده ضرورت می یابد. این مجمع فقط از لحاظ زمانی فوق العاده است ، اما از نظر نصاب و صلاحیت ها مشمول مقررات راجع به مجمع عمومی عادی می باشد.

انواع مجامع ثبت شرکت

چرایی و ضرورت ثبت شرکت

چرا باید شرکت را ثبت کنیم
کلیه ی اشخاصی که طبق ماده شانزدهم به تجارت مشغول اند ، باید درماه اولیه ی شروع به کار ، اسم خود را در دفتر ثبت تجارتی به ثبت برسانند و در صورت عدم ثبت ، لاجرم به جزای نقدی ازدویست تا دوهزارریال محکوم خواهند شد. مدارک ، مقررات مربوطه و چگونگی آن برای ثبت در دفترثبت تجارتی را وزارت عدلیه یا وزارت دادگستری به موجب نظام نامه مشخص می کند. وزارت دادگستری به موجب اصل یکصد و شصتم قانون اساسی ، مسئولیت کلیه مسائل مربوط به روابط قوه قضائیه با قوه مجریه و قوه مقننه را بر عهده دارد. 
“کسی که شغل خود را معاملات تجارتی از جمله خرید و فروش یا اجاره اموال منقول قرارداده ، و با شخص دیگری و یا چند شریک یا سهامدار دیگر به توافق برای همکاری برسد ؛ در نهایت برای رسیدن به یک هدف واحد هم پیمان می شوند. هم پیمانی آن ها و قوانین فی مابین شان در مورد سرمایه ، درآمد ، تخصص و ارتباطات ؛ ذیل عنوان شرکت جمع بندی و تعریف خواهد شد”. اگر در ابتدا به چنین تعریفی از شرکت اکتفا کنیم – می بایست مختصرتبیینی از شرکت ها و اشکال آن نیز بدهیم: ما هفت نوع شرکت متفاوت از هم داریم که هر کدامشان خصیصه ها و ویژگی های خود را در قانون تجارت دارند ، و به موجب ماده هفده قانون تجارت با نظامنامه هایی معین از هم تفکیک می شوند ، و خط مشی ِ داخلی شان به توسط شخصیت های حقیقی و حقوقی (شرکا و سهامداران) تعیین می شود. اصولا تمامی این خط مشی ها در قالبی یکپارچه و سازمان یافته با نام اساسنامه که دارای مفاد گوناگونی ست ، تشکیل می شود.
مباحثی که اصولا در اساسنامه شرکت ها آورده می شوند:
مرکزاصلی شرکت ومحل شعب آن ، موضوع شرکت (هدف) ، مدت زمان شرکت ، مرکز اصلی (دفترمرکزی) و شعب شرکت ، تعیین وظایف وحدود اختیارات مدیران ، میزان سرمایه شرکت (سرانه ی همکاری) ، تعداد سهام تضمینی که مدیران باید به صندوق شرکت بسپارند ، مشخص کردن مبلغ پرداخت شده ی هرسهم ونحوه مطالبه ی بقیه مبلغ اسمی هرسهم ، نحوه انتقال سهام با نام ؛ و تعدادی ماده ی دیگر که سهامداران و شرکا می توانند تعیین کنند و در اساسنامه الحاق کنند.
دنیای تجارت پر است از پدیده های غیر قابل پیش بینی و عوامل متفاوت و متغیر در زمینه ی حقوق ، اما قوانینی وجود دارد که قادر است نظم ، تدوین و ترتیبی به آن ناپایداری ها و شرایط پیش بینی نشده بدهد. از طرف دیگر بخش بزرگی از فعالیت های اقتصادی را شرکت های تجاری برعهده دار دارند ؛ و چون استفاده از پدیده ی شرکت تجاری به بازدهی فعالیت اقتصادی شدت بیشتری می بخشد ، تجمع تخصص های گوناگون برای دستیابی به هدفی واحد ، و کاهش مسئولیت فعالان تجاری تضمین کننده مزیت هایی ست که فعالیت های فردی از آن بی بهره اند ؛ به همین علل امروزه نه تنها افراد بلکه دولت ها نیز فعالیت اقتصادی خود را در قالب شرکت های تجاری ارائه می کنند. فعالیت به صورت شرکت محدودیتهایی ایجاد می کند ، اما ؛ با فعالیت به صورت شرکت تمام امور تجاری و غیر تجاری شرکت به صورت رسمی و قانونی صورت گرفته و اعتبار بیشتری خواهد یافت. پس فرد حقیقی تمایل بیشتری به همکاری با شرکت های ثبت شده خواهند داشت. ثبت شرکت در تشکیل شرکت نقش ندارد ، اما از آن جا که عدم ثبت شرکت سبب جریمه و مسائل قانونی برای مدیران شرکت و احیاناَ در برخی مواقع موجب انحلال شرکت خواهد شد ، ثبت شرکت برای ادامه ی کار امری ست ضروری ، زیرا که زیر نظارت و البته حمایت همه جانبه ی قانون قرار می گیرد ، شناسانده می شود ، و از سویی فعالیت زیر عنوان شرکت به علت امتیازاتی که قانون برای شرکت ها در نظر گرفته است ، و حمایت‌هایی که از اشخاص حقوقی به عمل می آورد – اعطای وام ، حمایت های حقوقی ، قانونی گوناگون و … به موجب موارد برشمرده شده ، اطمینان خاطر شرکت های دیگر با شرکت ثبت شده بیشتر است از شرکتی که ثبت نشده است ؛ و در صورت عدم ثبت شرکت ، از مهمترین حمایت ها و مزایای قانونی بی بهره خواهد ماند.
معایبی که افراد معمولا برای ثبت نکردن شرکت بیان می کنند:
هزینه ی ابتدایی و زمانی که برای امور اداری صرف می کنند.
دفاتر پلمپ مالیاتی و تعهد دریافت ، تکمیل و تحویل آنها.
آشنایی با قوانین ریز و درشت تجارت.
داشتن مکانی ثابت و مشخص – که یکی از موارد الزامی در ثبت شرکت است اما می توان تا سه ماه آن را به تعویق انداخت و سپس ملکی ارزان قیمت و کوچک را اجاره کرد ، تا شرکت به سوددهی برسد.
پرداخت مالیات – تمامی افراد فعال در حوزه مالی و تجاری کشور باید مالیات پرداخت کنند (البته شرکتی که ثبت شده به نسبت حقیقی ها بنا به شرایط ، مالیات بیشتری خواهند پرداخت).
گیر و دار استخدام کارمندان ، محاسبه ، مزایا ، سنوات و حقوق آن ها – که در صورت فعالیت به صورتی که شرکت به ثبت نرسیده باشد هم ، کما بیش سخت گیری قانونی به همین شکل است و طبق قوانین وزارت کار باید عمل شود. در صورت اتفاق یا حادثه ای برای کارکنان در شرکتی که ثبت شده است ، حتا مسئولیت تا حدود زیادی از شانه ی کارفرما باز می شود ، تا شرکتی که به ثبت نرسیده باشد.
مزایا و نتایج بعد از اجرای مقررات ثبت یک شرکت:
فعالیت رسمی و قانونی.
تقسیم مسئولیت.
امنیت شغلی حمایت بالای دولت ، خدمات مالی: وام ها و دیگر تسهیلات ، حمایت های حقوقی و قانونی.
امکان شرکت در مناقصات و مزایده ها.
اخذ مجوزها ، اعتبارات از سازمان‌ها و بانک ها.
شرکت به عنوان شخص قانونی ِ دارای حقوق و تکالیف مشخص شناخته و معرفی می شود.
درصدر معاملات و روابط مالی و اقتصادی قرار می گیرد.
اساسنامه و شرکتنامه و سایر اسناد شرکت دیگر مانند اسنادی عادی دیگر دیده نمی شود.
شرکا و هیئت مدیره از رسمیت و قانونی بودن روال و اعمال شرکت اطمینان حاصل پیدا می کنند و همینطور معامله کنندگان با خیال آسودگی از روابط مالی و اقتصادی با شرکت ارتباط برقرار می کنند.
در زمان ورشکستگی ، با مقررات مدون تری به وضع مالی شرکت رسیدگی می شود ، تا حقوق همه ی اشخاص تضمین شود.
از طرفی قانون ، مراجعه به مرجع ثبت شرکت ها برای ثبت شرکت در اولین ماه تشکیل شرکت را به اندازه ای اهمیت داده که عدم اقدام به آن می تواند موجب بطلان عملیات شرکت ، پرداخت جریمه به وسیله مدیران شرکت ثبت نشده و انحلال شرکت به حکم دادگاه در صورت درخواست دادستان شود.
در صورت عدم ثبت شرکت ، هر ذینفع می تواند با مراجعه به دادگاه خواهان ابطال معاملاتی که بعد از یک ماه واقع شده شود ، بدون این که شرکت از این ابطال چیزی نصیب خود کند.
پس در نهایت ، البته که برای تشکیل شدن شرکت های تجاری و بوجود آمدن قانونی آن ها حصول توافق بین تشکیل دهندگان و رعایت و اجرای مقررات عمومی و مواد قانون تجارت درباره ی هر یک از شرکت ها کافی می باشد ؛ ولی برای این که شناسایی قانونی از شرکت به عمل آید و با عنوان شخص حقوقی شناخته شود و دارای اعتبار ، ارزش و موجودیت روشن و مشخصی شود ، و بسیاری از مزایا و حمایت های قانونی بالا و دیگر موارد شامل آن شود ، ضرورت دارد که تشکیل و جریان تاسیس آن با رعایت تشریفات و مقررات قانونی به ثبت برسد. همچنین به این دلیل که تمام جزئیات ، میزان درصدهای سهام و سایر حقوق دیگر طرفین شریک شده به صورت مکتوب و پس از آن در اساسنامه و سایر اسناد شرکت قید شده و قابل استناد است ، شراکت به صورت حقوقی نسبت به شراکت به صورت شخصی قابل پیگیری و به نفع همه شرکا خواهد بود.
زمانی که شرکت به ثبت برسد قراردادها ، معاملات و تعاملات دیگر بین شرکت ها ، و طرف های معامله رسمی ست ، و بعدها هیچکدام از افراد هیئت مدیره ، موسسین و . . . نمی توانند از چند و چون آن اظهار بی اطلاعی و سلب ید کنند. مسئولیت مالی و حقوقی کلیه فعالیتهایی که توسط شخص حقیقی انجام می شود به عهده خود شخص خواهد بود، در صورتی که در شرکت ثبت شده کلیه اعضای هیأت مدیره و شرکا درباره همه اعمال شرکت در مقابل اشخاص ثالث مسئولیت خواهند داشت. اسناد به دست داده ی شرکت ثبت شده ، رخدادهای تجاری و غیر تجاری اعتبار بیشتری خواهد یافت ، و همچون اسناد رسمی مورد بررسی قرار خواهند گرفت.
شخص حقوقی ، به مانند شخص حقیقی به مشخصات هویتی ، ثبتی و گواهینامه نیازمند است. اقدام برای به ثبت رساندن شرکت بر اساس اصول قانونی-حاکمیتی ست ، که رعایت آن الزامی ست و از تمامی قوانین ثبت شرکت ها پیروی می کند. نتیجه آن که ، اگر مسائل شرکت به قانون و دادگاه کشیده شود و شرکت ثبت نشده باشد ، و دادستان تقاضای انحلال کند شرکت از تاریخ صدور حکم منحل می شود و دیگر اجازه فعالیت ندارد ، اگر تقاضای منحل شدن نکند ، موجود تلقی می گردد ، با این شرایط که با قانون مطابق داشته باشد. ارجح ترین مسیر برای سودآوری بزرگ مالی و هدفمند ، ثبت یک شرکت و پیگیری اهداف آن ذیل عنوان شرکت ، به توسط شرکا و کسانی ست که در ابتدا شرکت را تشکیل داده اند ، نفع اشخاص ثالث هم در این است که شرکت به ثبت رسیده باشد زیرا که از این طریق باید بدانند که قدرت ، سرمایه ، تخصص ، نیروی انسانی و توانایی شرکت به چه شکلی ست. چرا که در این صورت می توانند با مراجعه به اسناد و مدارک ثبتی شرکت ، از میزان مسئولیت شرکا ، نوع شرکت و قدمت آن ، شرایط کلی مالی ِ شرکت ، سوابق شرکت ، حوزه ی اختیارات مدیران شرکت و آدرس شرکت آگاه شوند.

چرایی و ضرورت ثبت شرکت

نتایج صفحه اول گوگل برای ثبت شرکت

ثبت شرکت و برند ، تغییرات شرکت ، اخذ کد اقتصادی و کارت بازرگانی به صورت تخصصی در مؤسسه ثبتی حقوقی نخستین ثبت با بیش از 10 سال سابقه.
ثبت شرکت فکر برتر
https://companyregister.ir

021-42143 ثبت شرکت فکر برتر، بزرگترین هلدینگ ثبتی کشور، واقع در خیابان اسفندیار، دارای سه طبقه پارکینگ رایگان.

پیگیری درخواست
irsherkat.ssaa.ir/Design/FollowUp.aspx

ثبت و تغییر اینترنتی شرکت/موسسه. … اظهارنامه دفتر ثبت تجارتی · درخواست کد فراگیر · پیگیری درخواست · انصراف از درخواست. نوع درخواست. انتخاب نمایید .
سازمان ثبت اسناد و املاک کشور | ثبت تأسیس شرکت/موسسه
irsherkat.ssaa.ir/Design/Establishment.aspx

متقاضی محترم جهت کار با سامانه ثبت شرکت ها مناسبتر است از مرورگر های firefox یا Internet Explorer8 و بالاتر استفاده نمایید. اداره کل استان. انتخاب نمایید .
اداره ثبت شرکت ها
irsherkat.ssaa.ir/

اظهارنامه دفتر ثبت تجارتی · درخواست کد فراگیر · پیگیری درخواست · انصراف از درخواست. پذیرش درخواست تأسیس شخصیت حقوقی. مشاهده آخرین وضعیت درخواست …
‎پیگیری درخواست · ‎صورتجلسه تغییرات · ‎پذیرش اظهارنامه پلمب دفاتر …
اداره کل ثبت شرکت ها – سازمان ثبت اسناد و املاک کشور
sherkat.ssaa.ir/

دوشنبه 11 اردیبهشت 1396. اطلاعیه شماره 29. عدم امکان استفاده از اسامی خارجی در نام اشخاص حقوقی. یکشنبه 27 فروردین 1396. اطلاعیه شماره 28. قابل توجه متقاضیان …
ثبت شرکت ویونا
/

ثبت شرکت و موسسه شامل ثبت شرکت سهامی خاص و عام ، ثبت شرکت با مسئولیت محدود ، ثبت برند ، ثبت شرکت تعاونی و مشاوره رایگان با کارشناس ثبت شرکت.
ثبت شرکت و ثبت برند | تهران ثبت

ثبت شرکت , ثبت برند 02143902000 ثبت شرکتها , ثبت شرکت سهامی , مسئولیت محدود,اخذ کارت بازرگانی و ثبت علامت تجاری از خدمات ثبت تهران می باشد.
ثبت شرکت | ثبت برند | کارت بازرگانی | ثبت شرکت موسسه آفریقا

ثبت شرکت آفریقا 021.42595 متخصص در ثبت شرکت ، ثبت برند ، تغییرات شرکت ، ثبت شرکت با مسئولیت محدود ، سهامی ، کارت بازرگانی ، دعاوی خانوادگی …
ثبت شرکت – ثبت برند – موسسه حقوقی تهران ثبت 02143902000

موسسه حقوقی تهران ثبت با سال‌ها تجربه موفق در انجام ثبت شرکت، ثبت برند، اخذ کارت بازرگانی، ثبت تغییرات و سایر امور ثبتی، متضمن کیفیت بالای ارائه …

لینک منبع: ثبت شرکت و برند

مراحل ثبت شرکت با مسئولیت محدود

مراحل ثبت شرکت با مسئولیت محدود

شرکت با مسئولیت محدود شرکتی ست که بین دو یا چند نفر برای امور تجارتی تشکیل شده و هریک از شرکا بدون اینکه سرمایه به قطعات سهام تقسیم شده باشد ، فقط تا میزان سرمایه خود در شرکت مسئول قروض و تعهدات شرکت است. تقسیم سود هم به نسبت سرمایه شرکا تقسیم خواهد شد ، مگر این که ترتیب دیگری در اساسنامه مقرر دارند. در اسم شرکت باید عبارت – با مسئولیت محدود – قید شود و همچنین اسم شرکت نباید متضمن نام هیچ یک از شرکا باشد ، در غیر این صورت شریکی که اسم او در اسم شرکت قید شده ، در مقابل اشخاص ثالث حکم شریک ضامن را در شرکت تضامنی خواهد داشت. در شرکت با مسئولیت محدود افزایش سرمایه اختیاری ، تعداد شرکا حداقل دو نفر ، حداقل سرمایه یک میلیون ریال ، و سی و پنج درصد از سرمایه ی شرکت می بایست نقدا نزد یکی از شعب بانک ها تودیع و سپرده شود. در این نوع شرکت باید کل سرمایه تحویل مدیرعامل شرکت شده و مدیرعامل اقرار به دریافت آن نماید. در شرکت با مسئولیت محدود انتخاب بازرس اصلی و علی البدل اختیاری ست. و مدیران می توانند برای مدت نامحدود انتخاب شوند. اما شرایط احراز حد نصاب در مجامع شرکت های مسئولیت محدود مشکل تر و پیچیده تر از دیگر نوع شرکت ها مانند سهامی خاص است. و حق رای به تعداد سهام و نسبت اش با سهم الشرکه سهام شان بستگی دارد.

برای کارهای کوچک و خانوادگی که سرمایه زیادی نیاز ندارد ؛ و شرکا مایل نیستند اشخاصی از خارج وارد شرکت شوند ، شرکا به تشکیل شرکت با مسئولیت محدود اقدام می‌کنند ، کلیه ی شرکت هایی که نیاز به شرکت در مناقصات مزایده های دولتی و خصوصی ندارند مناسب است. مسئولیت مدیران در این نوع شرکت ها ، محدود به سرمایه‌ ای ست که در شرکت گذاشته‌ اند ، اما آورده ی آن ها سهم‌الشرکه نامیده می‌شود ، زیرا در صورت ورشکستگی ، طلبکاران نمی‌توانند باقی‌مانده ی مطالبات خود را از اموال شرکای شرکت مطالبه کنند ، پس می توان گفت در این گونه شرکت ها سرمایه به سهم الشرکه افراد تقسیم شده نه به سهام.

مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت با مسئولیت محدود:

فتوکپی شناسنامه و کارت ملی برابر اصل شده ی کلیه ی سهامداران

دو برگ شرکتنامه ی شرکت با مسئولیت محدود ؛ تکمیل و امضای همه ی سهامداران

دو نسخه صورت جلسه هیئت مدیره که به امضا مدیران منتخب مجمع رسیده باشد

گواهی عدم سوء پیشینه

دو برگ تقاضا نامه ی شرکت با مسئولیت محدود و امضای آن توسط کلیه سهامداران

دو نسخه صورت جلسه مجمع عمومی مؤسسین و هیئت مدیره که به امضا سهامداران

دو جلد اساسنامه شرکت با مسئولیت محدود و امضای تمام صفحات آن توسط کلیه سهامداران

ارائه ی تقویم نامه ی دادگستری ؛ در صورتی که مقداری از سرمایه شرکت آورده غیر نقدی باشد (اموال منقول و غیرمنقول) از سوی دادگستری کارشناسی رسمی تعیین و تقویم نامه ای تحویل می گردد.

پرداخت مبلغ چهل هزار ریال به حساب بانک ملی به نام سازمان ثبت اسناد و املاک کشور جهت تعیین نام و تکمیل فرم تعیین نام.

مراحل پذیرش ثبت تاسیس از طریق سایت سامانه جامع ثبت شرکت ها به آدرس ذیل قابل انجام است:

http://irsherkat.ssaa.ir

در صورت نیاز ، کارشناس حقوقی به بررسی اطلاعات وارد شده در سامانه می پردازد ، چنانچه دارای نقص بود برای شما در سامانه پیامی برای رفع نقص ارسال می گردد و باید نقص را برطرف نمایید و در صورت عدم نقص اطلاعات ، آن را تاًیید می کند. پس از پذیرش اینترنتی و اخذ تاییدیه ی پذیرش ، باید نسخه های اصلی صورت جلسات تنظیمی و ضمائم آن ها را از طریق باجه های پست به صورت سفارشی به آدرس ذکر شده در تاییدیه ی پذیرش ارسال نمایید و از مراجعه ی حضوری به منظور تحویل مدارک خودداری کنید.

پس از ثبت شرکت و اخذ کد اقتصادی نیز می بایست اطلاعیه ی ثبت شرکت در روزنامه ی رسمی درج شود.

اطلاع رسانی آغاز فعالیت های کسب و کار شرکت به سازمان امور مالیاتی دولت و ثبت نام برای مالیات بر ارزش افزوده و منصوب کردن شخصی برای حسابرسی امور جاری شرکت ؛ دریافت دفاتر تجاری مهر و موم شده ظرف مدت سی روز و پرداخت سهم گواهی حق تمبر تا شصت روز بعد از ثبت از دیگر مراحل پایانی و الزامی پس از ثبت شرکت است.

گام نهایی برای شروع کسب و کار در تهران ثبت نام کارمندان در نظام تامین اجتماعی وزارت کار ایران و اخذ کد محل کار می باشد.

مراحل-ثبت-شرکت-با-مسیولیت-محدود

ثبت برند

اقدامات پس از ثبت شرکت

ثبت برند

پس از طی مراحل تشکیل پرونده شامل ارائه ی شرکتنامه ، اساسنامه ، تقاضانامه و بعد از آن به پایان رساندن اقدامات مربوط به ثبت شرکت ، تخصیص شماره ثبت به شرکت از طرف اداره ی ثبت شرکت ها ، و اختصاص شماره ی دیگری به نام شناسه شرکت توسط اداره سازمان املاک و اسناد کشور مربوط به هویت اشخاص حقوقی ثبت شده که در سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور ، وزارت کشور ، سازمان اوقاف وامور خیریه ، اتاق بازرگانی و حوزه های علمیه قابل شناسایی خواهد بود ، مجاز به انجام فعالیت ذکرشده در موضوع شرکت به‌ صورت رسمی می‌باشد ؛ از طرف دیگر ، یک سری اقدامات اختیاری ست که می توان آن ها را هم پیگیری کرد مثلا اخذ کارت بازرگانی ، اگر قصد واردات و صادرات داشته باشید یا اخذ دسته چک ، طراحی سایت شرکت و یا ثبت برند و لوگو و… که در اینجا به این آخری یعنی ثبت برند می پردازیم.

برند شامل یک کلمه (اسم خاص) ، یا شکل (فرم) ، و یا هردو اینها در کنار هم جهت معرفی محصول و انحصاری کردن نام کالا می باشد. کلمه ، شکل ، حروف ، اعداد ، رنگ ، ترسیمات و… از دسته علامت های تجاری می باشد ، در بعضی کشور ها صدا ، رنگ و بو هم از دسته علامت های تجاری محصوب می شوند. یعنی هر نشان قابل رویتی که کالا و خدمات اشخاص حقیقی و حقوقی را از هم متمایز کند ، هر فرد حقوقی یا حقیقی با توجه به نوع فعالیت خود می تواند برای کالای مورد نظر حوزه ی فعالیت اش نام و علامت تجاری انحصاری انتخاب و ثبت نماید ؛ و این نام یا علامت تجاری (برند) به صورت کاملا انحصاری در اختیارصاحب برند است و در صورت استفاده بدون کسب اجازه از صاحب برند قابل پیگرد قانونی است.

قبل از هر چیز ، به سامانه ی شناسه ملی اشخاص حقوقی کشور که در ذیل آمده مراجعه و از ثبت شرکت و جزئیات آن اطمینان حاصل کنید:

http://www.ilenc.ir

در ایران ، ثبت شرکت ها و اسم شرکت در محدوده ی اختیارات “اداره کل ثبت شرکت ها” ؛ و ثبت اختراعات ، علائم تجاری ، برند و لوگو بر عهده ی “اداره ی مالکیت صنعتی” یا همان “مرکز مالکیت معنوی” می باشد. حوزه ی اختیارات امور مربوط به مالکیت های صنعتی و همچنین نمایندگی ایران در سازمان جهانی مالکیت معنوی و اتحادیه های مربوطه ، بر عهده ی سازمان ثبت اسناد و املاک است که اداره ی مالکیت صنعتی این سازمان ، ثبت کلیه ی موضوعات مالکیت صنعتی اعم از اختراع ، علامت ، علامت جمعی و طرح صنعتی را بر عهده دارد. استفاده ی واژه ی صنعتی به این دلیل است که رایجا اختراع جنبه ی صنعتی دارد و علامت های تجاری نیز بر روی کالاهای صنعتی نصب می شوند ، پس معرف محصولات برآمده از تولیدات صنعتی می باشند.

امروزه اداره ی مالکیت صنعتی و اداره ی ثبت شرکت ها هر کدام با استفاده از شیوه های نوین ، راه های متفاوتی را برای متقاضیان ثبت در نظر گرفته اند که ثبت هر یک ، آثار متفاوتی را نیز به همراه دارد.

قانون ثبت علائم و اختراعات ، مصوب سال هزار و سیصد و ده و آئین نامه ی مصوب سال هزار و سیصد و هفت ، مبنای حمایتی ای ست برای لوگو و برند شرکت ؛ شخصی که لوگوی تجاری به نام او ثبت شده است و کسی که لوگو به طور موقتی یا دائمی از طرف مالک به وی انتقال داده شده است می تواند از علامت تجاری استفاده کند.

پیش از توضیحات بیشتر درباره ی مدارک لازم جهت اخذ مجوز و حقوق در نظر گرفته شده برای کسانی که لوگوی خود را به ثبت رسانده اند ، در موارد ذیل به عنواینی اشاره می کنیم که طبق ماده ی سی و دوئه آیین نامه چه علامت هایی قابل ثبت نیست:

خلاف موازین شرعی یا نظم عمومی یا اخلاق حسنه باشد ، توانایی تمایز میان خود و برند دیگر را نداشته باشد ، مراکز تجاری را به خصوص در مورد مبدا جغرافیایی کالاها یا خدمات یا خصوصیات آن ها گمراه کند ، عین یا تقلید نشان نظامی یا ارگانی رسمی باشد ، ترجمه ی یک علامت یا نام تجاری باشد که برای همان کالا یا خدمات مشابه عمل کند ، عین علامتی باشد که قبلا به نام مالک دیگری ثبت شده و شباهت اش موجب فریب گردد ، اضافه کردن کلماتی از قبیل اصل ، برتر و…

تبصره: چنانچه نام پیشنهادی ثبت نگردد با ذکر علت مشخص می گردد و تا دو بار قابل اعتراض می باشد که در مرحله ی دوم ، حکم صادره قطعی می باشد.

مراحل و مدارک لازم جهت ثبت برند عبارتند از:

1-تکمیل فرم اینترنتی اظهارنامه ی ثبت علامت 2- نمونه گرافیکی یا تصویر از لوگو 3- برابر اصل کردن مدارک به توسط وکیل 4- پرداخت مبلغ حق الوکاله و شماره ی فیش واریزی 5- تنظیم و ارجاع مدارک به اداره ی مالکیت صنعتی 6- در صورت ابلاغ اخطار ؛ می بایست تا سی روز برطرف و حل و فصل شود.

لازم به ذکر است ، پرداخت هزینه به معنی ثبت نهایی اظهارنامه شناخته شده و تغییر اطلاعات و برگرداندن هزینه امکان پذیر نمی باشد ، البته تا زمانی که اظهارنامه ی او هنوز ثبت نشده می تواند آن را مسترد کند.

پس چنانچه گفته شد ، در نهایت اداره ی مالکیت صنعتی ، اطلاعات وارد شده را از نظر صحت و مقایسه با مقررات و شرایط مندرج در این قانون بررسی می کند و در صورتی که لوگو را قابل ثبت بداند ، مجوز نشر آگهی مربوط به آن را تصویب و صادر می کند. طبق قانون اظهارنامه ی ثبت علامت به همراه نمونه علامت و فهرست کالاها یا خدماتی که ثبت علامت تجاری برای آن ها درخواست شده و بر اساس طبقه بندی قابل اجرا یا طبقه بندی بین المللی باشد به اداره ی مالکیت صنعتی تسلیم می شود. پرداخت هزینه های ثبت علامت ، برعهده ی متقاضی ست. زمان ثبت یک علامت (برند) تجاری از شروع ثبت نام تا اخذ تصدیق نهایی معمولا بین دو تا شش ماه متغیر است ، پس از انتشار آگهی اظهارنامه و تا زمان ثبت علامت ، متقاضی از امتیازات و حقوقی برخوردار است که در صورت ثبت هم برخوردار خواهد بود. نگرانی معمول افراد از ثبت برند گیر و گرفت های مالیاتی و عوارض مربوط به آن است ، در صورتی که هیچ ارتباط مستقیمی با پرداخت مالیات و عوارض دارایی وجود ندارد. در نهایت اگر اداره ی مالکیت صنعتی تشخیص دهد که شرایط مندرج در این قانون رعایت شده است علامت را ثبت کرده و آگهی مربوط به ثبت آن را منتشر ، و گواهینامه ی ثبت را به نام متقاضی صادر می نماید. مدت اعتبار ثبت علامت ده سال از تاریخ ارائه ی اظهارنامه ی ثبت آن می باشد. این مدت با درخواست مالک آن برای دوره های متوالی ده ساله با پرداخت هزینه ی مقرر قابل تمدید است. یک فورجه و مهلت ارفاقی شش ماهه که از پایان دوره شروع می شود ، برای پرداخت هزینه ی تمدید یا پرداخت جریمه تاخیر در نظر گرفته می شود. هر ذینفع می تواند از دادگاه ، ابطال ثبت علامت را درخواست نماید. رسیدگی به اختلافات ناشی از اجرا این قانون و آئین نامه ی اجرایی آن ، طبق ماده ی پنجاه و نه ، در صلاحیت شعبه یا شعب خاصی از دادگاه های عمومی تهران می باشد.

پس از ثبت کامل لوگو ، حقوقی به فرد اعطا می شود ، که گزیده ای بسیار کوتاه از اهمیت درک نشده ی آن را در ذیل می آوریم:

حق استفاده ی انحصاری از یک علامت به کسی اختصاص دارد که طبق قانون آن را به ثبت رسانده باشد. به طوری که استفاده از هر علامت ثبت شده در ایران ، توسط هر شخص غیر از مالک علامت ، مشروط به موافقت مالک و انتقال امتیاز آن می باشد.

اگر برند شما به ثبت نرسیده باشد رقبا از آن استفاده می کنند و به تولید همان کالا یا کالاهای مشابه می پردازند و این امر اخلال مالی-اقتصادی ِ کمرشکنی ایجاد می کند ؛ مشتریان گمراه شده ، با خرید کالای رقیب ، سود شما را پایین می آورند و در نهایت به شهرت آن ضرر می رسانند.

مشتریان محصولات را از یکدیگر تشخیص می دهند ، و برای اعطای نمایندگی ضروری ست.

مالک علامت ثبت شده می تواند علیه هر شخصی که بدون موافقت وی از علامت استفاده کند ، در دادگاه اقامه ی دعوی نماید.

علاوه براین گزینه ی مقابل آن نیز امکان دارد ، یعنی هر گاه خواهان ثابت کند که مالک علامت ثبت شده ، از آن به تنهایی و یا بر خلاف ضوابط مندرج در قانون استفاده کرده ، دادگاه علامت را باطل می کند.

ثبت شرکت و ثبت برند

اساسنامه ی شرکت ها

اساسنامه
شرکت به موجب اساسنامه تشکیل می شود که یک نسخه از آن بر مبنای قانون ، ضمیمه مدارک ارسالی برای ثبت شرکت و دیگری در شرکت ضبط خواهد شد. پس ، از جمله مدارک لازم و ضروری جهت ثبت شرکت ، “اساسنامه” است.
در زندگی عادی شناسنامه نشانه ی هویتی و اطلاعاتی فرد است ، به همان قسم اساسنامه نیز چنین نقشی را برای شرکت ایفا می کند ؛ و باعث اعتبار و ارزش شخص حقوقی می شود. موارد ذکر شده در اساسنامه از اهمیت بالایی برخوردار و مفادی از آن برای ثبت شرکت الزامی ست ، مانند: هدف ، سرمایه ، چگونگی ِ تغییرات ِ کاهش سرمایه یا افزایش سرمایه ، شرایط انحلال ، آدرس اصلی و دقیق شرکت (یکی از موارد الزامی اساسنامه ، و مجامع عمومی در آنجا تشکیل می شود) که باید در اساسنامه گنجانده شود.
اساسنامه ، مقررات یا قراردادی ست که برای طرز کار یک جمعیت ( در حقوق عمومی یا خصوصی) مقرر و معین می شود ، توضیحاتی ست برای روشن کردن مسیر شرکت – در اساسنامه هدف ، راهبردها ، این که چگونه شرکتی و با چه موضوعی ست مشخص ، و خط مشی هایش روشن و هویدا می شود. وضوح نمودار سازمانی و حوزه ی اختیارات آن ، چارت اداری ، وظایف کلیه ی کارمندان و تعیین موقعیت شغلی آنان ، نوع سهام (که سهام با اسم است یا بی اسم) ، و شیوه ی تبدیل آن ها به هم (در صورتی که این تبدیل اساسا پذیرفته شده باشد یا نه) از دیگر اطلاعاتی ست که از اساسنامه می توان استخراج کرد.

اساسا بهترین راه شناخت یک شرکت فرضی که بخواهیم با آن همکاری کنیم و بتوانیم از آن اطلاعات دقیق و درست کسب کنیم ، اساسنامه است. برای مثال یکی از موارد در اساسنامه مدت شرکت است که از اهمیت بالایی برخوردار است ، زیرا که ممکن است برای مدت محدود و معینی مثلا ده یا سی سال تشکیل شود. ودر صورت رسیدن تاریخ و انقضای مدت شرکت ، به خودی خود منحل و برچیده شود.
اساسنامه روابط شرکا با یکدیگر ، بازرسان شرکت ، تعداد مدیران ، نحوه انتخاب ، مدت مأموریت ، چگونگى تعیین جانشین مدیرانى که فوت یا استعفاء نموده و یا معزول مى‌شوند را معین مى‌گرداند ؛ شرکتی که چند شعبه داشته باشد باید در اساسنامه قید کند و اگر بعدها ایجاد گردد ، تغییر در اساسنامه محسوب شده و باید به تصویب مجمع عمومی فوق العاده شرکت برسد ؛ و به مرجع ثبت شرکت ها اعلام شود تا پس از ثبت ، برای اطلاع عموم آگهی گردد. از طرفی دیگر تعیین و تکلیف حدود اختیارات مجامع عمومی و هیئت مدیره ، پیش بینی ِ سود و زیان شرکت و مدت انحلال آن نیز در اساسنامه گنجانده می شود. و کلیه ی مواد آن براى اعضا لازم‌الرعایه و لازم الاجرا خواهد بود. اساسنامه ی شرکت همان طور که در بالاتر رفت ، در حقیقت سندی ست که به آن اعتبار می دهد. و طبق ماده هشتاد و سه هرگونه تغییر در مواد اساسنامه ، یا درسرمایه شرکت ، یا انحلال شرکت قبل ازموعد ، منحصرا درصلاحیت مجمع عمومی فوق العاده می باشد ؛ پس تحت هیچ شرایطی جز با رعایت موازین قانونی نمی توان در آن تغییری ایجاد کرد. فرضا درباره ی مدت ِ تصدی هیئت مدیره که به میزانی ست معین و حداکثر دو سال ؛ و البته انتخاب مجدد آنان بلامانع است.
پیش از ارائه ی اساسنامه ، پیشنویسی از آن آماده می کنند تا پس از نظردهی های اولیه ، مورد موافقت کلیه ی اعضا قرار گیرد و پس از موافقت کلیه ی اعضا ، آن را به اساسنامه تبدیل می کنند و نشر می دهند.
در صورت نیاز ، چگونگی اخذ نمایندگی شرکت و پس از آن وظایف محوله ی شان و شرایط احراز صلاحیت افرادی که می خواهند شعبه ای از شرکت را تاسیس کنند نیز در اساسنامه گنجانده و پیش بینی می شود.
در نهایت توضیح مختصری درباره ی شرکتنامه که در واقع معمولاً خلاصه‌اى ست از اساسنامه ، خالی از لطف نیست: مخصوص شرکت‌هاى با مسؤولیت محدود ، تضامنى و نسبى ست ؛ و همان کارکرد اساسنامه را به لحاظ اجرایی و قانونی ایفا می کند. شرکتنامه‌ هم نوعى سند رسمى ست که بین دو یا چند شریک به‌ منظور تشکیل شرکت تجارتى تنظیم مى‌شود و برابر قانون تجارت پس از آن که شرکت تشکیل شد ، در همان ماه اول باید خلاصه ی شرکتنامه و ضمائم آن به وزارت دادگسترى ارسال شود. این سند معتبر که مندرجات آن در حقیقت ، قسمتى از اساسنامه شرکت است بعد از چاپ شدن به‌ وسیله ی قوه قضائیه ، در اختیار سازمان ثبت اسناد و املاک کشور و اداره کل ثبت شرکت‌ها و مالکیت صنعتى قرار مى‌گیرد ؛ و به‌ وسیله ی مؤسسین تنظیم مى‌شود.
قالب و ساختار مواردی که باید در اساسنامه تصریح شود (مانند شرایط کنار گذاشتن اعضای هیئت مدیره ، فوت یا اخراج یا کناره گیری ، این که چه کسانی عضو هیئت رئیسه اند ، مشخص کردن تعداد بازرسان ، چگونگی رای دهی به شرایط کاندیداتوری برای هیئت رئیسه ، شیوه ی رای گیری و توضیحات کوتاهی مثلا در مورد مُهر شرکت) به صورت ذیل است:
بخش اول
نام ـ موضوع ـ مدت و مرکز اصلی شرکت
بخش دوم
سـرمایه و سهـام
بخش سوم
تغییرات در سرمایه شرکت
بخش چهارم
تصویب ترازنامه
صورت جلسه ها ، ماده بیست و دو
مجامع عمومی
انتخاب مدیران و بازرسان
کاهش یا افزایش سرمایه شرکت و یا هرگونه تغییر درموارد اساسنامه
بخش پنجم
هیئت مدیره
بخش ششم
بازرس – برابر ماده چهل و شش – ترتیب انتخاب و وظایف بازرس
بخش هفتم
سال مالی و…
بخش هشتم
انحـلال و تصفیـه

بخش نهم 

متفرقه

بانک اطلاعاتی ثبت شرکت